Ik voel mij geroepen om een misverstand uit de weg te ruimen: als mensen horen dat ik ben overgestapt op een ander, gezonder voedingspatroon, hoor ik in hun hoofd gewoon de overtuiging rondzingen dat ik nu wel nooit meer 'zondig'. Niets is minder waar.
Ook de gezond etende medemens is geen machine die steeds blijft draaien op een en dezelfde brandstof. En niets menselijks is hem/haar vreemd als het gaat om af en toe afwijken van het gebaande pad. Bij speciale gelegenheden, bijvoorbeeld.
Maar, hoe doe je dat nu op een behoorlijke manier, uit de band springen?
Allereerst, maak er geen punt van. Te streng zijn voor jezelf zorgt er alleen maar voor dat je je ellendig voelt nadat je je hebt vergrepen aan die lekkere appeltaart en dan heb je dus niks gewonnen, alleen maar verloren. Geniet van je traktatie, is dan ook de boodschap.
Natuurlijk is het iets anders als je dag in dag uit bezwijkt. Dan zou je bij jezelf moeten nagaan waarom je toch steeds naar eten of drinken grijpt waarvan je weet (en als het goed is ook voelt) dat het je lichaam geen goed doet. Dan is het ook zinnig om je totale voedings-/leefpatroon onder de loep te (laten) nemen.
Het beste is wel om met mate over de schreef te gaan. Je weet voor jezelf heus heel goed wat dat betekent, dus dat hoef ik hier niet uit de doeken te doen.
Als ik naar mezelf kijk, betekent dat bijvoorbeeld een enkele keer één wijntje bij het eten in plaats van drie (niet dat ik aan dat derde glas behoefte heb, maar dat is een ander verhaal). Of twee kleine stukjes chocola (86% cacao, dat dan weer wel) in plaats van die halve chocoladeletter bij de thee.
Matigheid zorgt ervoor dat je lijf niet tot het uiterste wordt uitgedaagd om al die extreme schommelingen te verwerken en daarmee je hele systeem (blijvend) uit te putten. Bovendien geniet je veel meer als je niet in de overmaat schiet. Zeg nou eerlijk, dat tweede bakje chips smaakt toch al veel minder goed dan het eerste?
Logisch vervolg van dit devies is dan ook dat je na je uitspatting niet ineens de andere kant opslingert en in een keer extreem gezond gaat eten - dan krijgt je lichaam weer een dreun in de tegenovergestelde richting. Bouw het geleidelijk af en zorg dat je na twee dagen weer op het goede spoor zit.
Tenslotte: ik word maar al te vaak meewarig aangekeken omdat mijn gesprekspartner het idee heeft dat ik nu vast geen plezier meer kan beleven aan het eten. Niks is minder waar: ik heb een betere smaak ontwikkeld en proef nu veel beter hoe lekker 'echt' eten is. Juist omdat ik de echte extremen vermijd, is mijn gezondheid, en daarmee de kwaliteit van mijn leven, aanzienlijk verbeterd. En dat gaat heus niet alleen op voor degenen die last hebben van ziekte en/of aandoeningen. Als dát niet alle dagen feest is...
